Malawi: vriendelijkste speeltuin ooit

Pas op: lees dit verhaal alleen in je vrije weekend!

Dit om te voorkomen dat je té jaloers wordt en de rest van de week depressief doorbrengt.. Wij doen namelijk niet veel anders dan chillen, genieten, relaxen, een beetje reizen, verder genieten en verder relaxen. En eigenlijk zijn we totdat mijn stage in Tanzania begint ook niet veel anders meer van plan, dus dat is terecht heel erg jaloersmakend.. Sorry hiervoor..

Zoals in het vorige verslag al vermeld (toen hadden we geen tijd voor een langer verslag, want moesten we echt een duik gaan nemen), zijn we na Lilongwe naar Cape Maclear vertrokken. We waren het vele reizen en hele dagen in propvolle bussen zitten wel een beetje zat, dus besloten we een klein weekje te relaxen aan Lake Malawi, om daar weer energie op te doen om verder te reizen. En dat is gelukt!

Cape Maclear is door ons uitgeroepen tot het leukste dorp van Afrika. Het was hier echt fantastisch! Het dorpje ligt aan het prachtige Lake Malawi, waar wij met ons tentje 5 stappen vanaf stonden. In het water doen vrouwen de was, kinderen de afwas en neemt jong en oud een bad (en wij dus ook, want het water van de douche komt rechtstreeks uit het meer, dus waarom zou je niet in het meer douchen?). Maar het meest sfeerbepalend waren wel de talloze kinderen die in het water en op het strand met elkaar (en met ons) spelen, voetballen (met ballen gemaakt van condooms, lijm, plastic zakken en touw), of wat geld proberen te verdienen met hun eigen bandje (inclusief zelfgemaakte instrumenten). Ook in de straten van het dorp zijn het de kinderen die het beeld vullen tussen de hutjes en de hoge tafels met vis. Een opvallend detail is dat 50% van de bevolking van Malawi jonger is dan 15 jaar, en dat was hier overduidelijk te merken!

De Lonely Planet beschrijft de bevolking van Malawi als één van de meest vriendelijke van Afrika, en terecht! Wij hebben een lamme arm van het zwaaien naar alle kindjes en kunnen de woorden ‘hello, how are you’ echt even niet meer horen.. Maar niet alleen tegen ons waren ze zo vriendelijk, ook de mensen onderling zijn heel aardig en zitten urenlang met elkaar te praten en lol te maken voor hun hutjes. Ze leven hier grotendeels van de visvangst, dus overal in het dorp zie je hoge tafels (tegen de kippen en de geiten en de kleine kinderhandjes) staan waar inimini-vis op ligt te drogen, voordat dit aan de grote stad verkocht wordt.

Wees gerust: we hebben niet alleen maar op het strand gelegen, met kinderen gespeeld, door de straatjes geslenterd en local food in restaurantjes gegeten.. Nee, we zijn ook nog een dag actief geweest. We zijn gaan vissen in het meer, om vervolgens naar een eiland te varen waar we visarenden hebben gevoerd. Op het eiland werd de vers gevangen vis bereid door onze gids op een do-it-yourself-bbqtje, terwijl wij al snorkelend de onderwaterwereld hebben bewonderd. Lake Malawi is het meer dat, met zijn ruim 600 soorten vis, de grootste diversiteit aan vissoorten ter wereld heeft. Soort van ‘stap-in-een-subtropisch-aquarium-gevoel’ :)

Daarnaast was een bezoekje aan het plaatselijke mini-ziekenhuisje en een dagopvang voor weeskinderen één van onze inspanningen.

Alles bij elkaar een topweek en eigenlijk vonden we het allebei wel een beetje jammer om te vertrekken uit dit heerlijke dorp.. Maarja, tijd om verder te reizen! Langzaam richting ons einddoel: Tanzania.

Ps: Bart heeft zijn macrokanon op zijn fototoestel geschroefd om een paar interessante insectmachines vast te leggen, ook dat vondtie leuk :)

Ps2: door gebrek aan internet is dit verslag met 4 dagen vertraging op internet verschenen