We passeren de Steenbokskeerkring!

Deel zoveel alweer. Laatste keer zaten we in Swakopmund, nu in Lüderitz (Ja echt... we zijn in Namibië). Het zijn echt superbijzondere plaatsen, niet omdat er zoveel moois te zien is, maar omdat de stijlen volledig uit de context vallen van het Afrikaanse land.

We zijn van Swakopmund vertrokken richting de Naukluft mountains. We hebben tussendoor even een andere auto geprobeerd maar kwamen hiermee niet heel ver. Naukluft is een gebergte dat wordt ge-owned door luipaarden. Deze eten hier antilopen. Dus als een lui paard wil eten, zoekt hij iets dat niet wil lopen (lachen mag, hoeft niet).

We hebben hier in de vrije natuur ons tentje opgezet en wederom een lekker bbq'tje opgestookt. De dag erna zijn we de bergen ingegaan voor een hike-tocht in dit prachtige landschap. Daarna door naar weer een volgend stukje Namibse pracht: de Sossusvlei.

Voor de mensen die de film 'the Cell' (met Jennifer Lopez) hebben gezien zullen de foto's die we hier hebben genomen een belletje doen rinkelen. De Sossusvlei ligt midden in de woestijn en heeft door oxidatie van het ijzer in het zand een knalrode kleur. Dit alleen geeft al een prachtig beeld, maar er ligt hierbij nog een opgedroogd stuk witte kleigrond met dode bomen. Zie de foto's voor het totaalplaatje, maar besef wel dat dit beeld in real-life vele malen indrukwekkender is! Toen we na dit bezoek in de vroegste vroegte (5:50 vertrokken) terugkwamen op de camping kwam ons kleine vriendje Muis ons nog even uitzwaaien en zijn we verder gegaan naar Lüderitz.

Er ligt hier op diamantworp afstand namelijk een heuse Ghost Town: Kolmanskop. Dit verlaten mijndorp is in 1908 gesticht nadat er de eerste diamant werd gevonden. Deze plek werd snel uitgeput door de Duitsers en in 1954 alweer verlaten om daarna te transformeren tot spookstad, waarbij de woestijn vrij spel kreeg. Dit levert natuurlijk weer mooie plaatjes op!

Zojuist hebben we een ander prettig pluspuntenpakket geopend. Ze hebben in Lüderitz namelijk een flinke oyster farm. Dat betekent voor een prikkie oesters eten! Iets waar wij allebei niet erg vies van zijn. Na samen 36 oesters te hebben gegeten zitten we nu weer eventjes bij te komen van de afgelopen dagen met een lekker bakkie koffie en een mangosapje.

Morgen door naar de Fish River Canyon en dan zal ons avontuur in Namibië tegen zijn einde lopen. Daarna gaan we de grens over naar Botswana. Wij zeggen: "Tot dan!"